به طور گسترده ای برای قالب گیری پلاستیک از اتصالات پلی اتیلن پلی رود استفاده می شود. این یکی از ساده ترین مواد برای کار با آن است. سهولت پردازش آن باعث محبوبیت آن در سایر کاربردها نیز می شود، مانند قالب گیری بادی و اکستروژن فیلم.
پلی اتیلن سازگار با محیط زیست نیست. مانند اکثر ترموپلاستیک ها، پلی اتیلن به عنوان یک محصول فرعی فرآوری نفت خام تولید می شود و زیست تخریب پذیر نیست.
در واقع درصد زیادی از آلودگی پلاستیک به خاطر فیلم ها و کیسه های دور ریخته شده پلی اتیلن است.
تفاوت بین پلی پروپیلن (PP) و پلی اتیلن (PE) در ساختار زنجیره های پلیمری آنها است.
زنجیره های مولکولی پلی پروپیلن از مونومرهای پروپیلن تکرار شونده (C3H6)n ساخته می شوند، در حالی که زنجیره های پلی اتیلن از تکرار مونومرهای اتیلن (C2H4)n ساخته می شوند.
بسیاری از مزایای پلی اتیلن عبارتند از:
- هزینه کم و در دسترس بودن آسان
- قابل استفاده به عنوان عایق برق
- از نظر شیمیایی در برابر حلال ها و اسیدهای رقیق مقاوم است
- پردازش آسان برای قالب گیری تزریقی
- سخت و مقاوم در برابر سایش
- می توان در فیلم های قوی و نازک تولید کرد
- برخی از نمرات شفاف هستند
پلی اتیلن (PE) و پلی اتیلن ترفتالات (PET) پلیمرهای کاملاً متفاوتی هستند که به طور متفاوتی تولید می شوند و برای کاربردهای مختلف استفاده می شوند.
PET با فرمول شیمیایی (C10H8O4)n از پلیمریزاسیون اتیلن گلیکول و اسید ترفتالیک و PE ((C2H4)n) از پلیمریزاسیون اتیلن تولید می شود.
پلی اتیلن اغلب برای ساخت فیلم ها یا ظروف پلاستیکی استفاده می شود، در حالی که PET بیشتر در الیاف استفاده می شود.
پلی اتیلن از اتیلن، محصول فرعی فرآوری نفت خام یا گاز طبیعی تولید می شود. اتیلن را می توان تنها در حضور یک کاتالیزور مناسب مانند متالوسن یا کاتالیزورهای نوع Ziegler-Natta به پلی اتیلن تبدیل کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.