با خرید ظروف یکبار مصرف درب کارخانه آلودگی محیطی را کاهش دهید

بر این اساس، افزایش ضایعات ظروف یکبار مصرف درب کارخانه نتیجه انتخاب های فردی مصرف کننده در نظر گرفته می شود.

با این حال، ما همچنین می دانیم که بسیاری از کارهایی که مردم در زندگی روزمره خود انجام می دهند، یک امر روتین است و شامل تفکر آگاهانه کمی است.

واتسون و همکاران (2020) نشان می دهد که این موضوع برای مصرف مواد غذایی خانگی نیز صادق است، زیرا اکثر مردم بسته بندی مواد غذایی را از خرید تا دور انداختن به عنوان یک شی “کاملاً معمولی، غیرقابل توجه و به سختی قابل توجه” می کنند.

بنابراین، مدل‌هایی که اساساً بر انتخاب‌های فردی تکیه می‌کنند، نمی‌توانند به‌اندازه کافی به هسته مشکل زباله‌های بسته‌بندی، که ما آن را با تئوری‌های شیوه‌های اجتماعی بازنگری می‌کنیم، رسیدگی کنند.

برخلاف مدل‌های رفتاری، تئوری‌های عملی، شیوه‌های مشترک اجتماعی را به عنوان واحد مرکزی تحلیل در نظر می‌گیرند.

یک عمل اجتماعی به عنوان یک «نوع معمول رفتار» در نظر گرفته می شود، یک درک مشترک فرهنگی «دانستن چگونه کاری را انجام دهیم» که عمدتاً ضمنی است.

بر این اساس، ضایعات ظروف یکبار مصرف نتیجه انتخاب‌های فردی مصرف‌کننده نیست، بلکه بیشتر محصول ناخواسته اعمال روزمره است.

در این مقاله، ما تعبیه ظروف یکبار مصرف را به عنوان یک جزء مواد فراگیر اما به سختی شناخته‌شده در شیوه‌های غذایی فعلی مرتبط با مصرف وعده‌های غذایی خانگی تحلیل می‌کنیم.

با شناسایی اینکه چگونه استفاده گسترده از ظروف یکبار مصرف در مصرف روزانه مواد غذایی تداوم می یابد، می توان اقداماتی را برای تغییر به سمت پیشگیری موثرتر از ضایعات ایجاد کرد.

در این راستا، مطالعه ما به نیلسن، هاسلبالخ، هولمبرگ و استریپل (2020) پاسخ می دهد، که خواستار بررسی بیشتر نه تنها در مورد هنجارها، بلکه همچنین در مورد اقداماتی هستند که استفاده از پلاستیک را در جامعه حفظ می کنند.

مطالعات در رشته اول حاکی از آن است که ظروف یکبار مصرف بر روی فروش و خرید در سوپرمارکت ها تأثیر می گذارد.

از یک طرف، بسته بندی روال فروش خرده فروشان را شکل می دهد. با توجه به توسعه محصولات پیش بسته بندی شده، خرده فروشان توانستند فروشگاه های خرده فروشی سلف سرویس ایجاد کنند.

در حالی که قبلاً غذا مستقیماً توسط مردم فروخته می شد، عملکرد فروش به مرور زمان به بسته بندی منتقل شد.

در این راستا، کوچوی و گراندکلمنت چفی (2005) اشاره می کنند که بسته بندی عوامل مختلف را قادر می سازد تا با مشتریان، از جمله تولید کنندگان (“این محصول با کیفیت بالا است”)، مقامات بهداشتی (“سیگار کشنده”) یا بازیافت کنندگان (” دور انداختن “) صحبت کنند.

علاوه بر این، Sattlegger (2020) خاطرنشان می کند که ظروف یکبار مصرف نه تنها محصولات را می فروشد، بلکه به عنوان یک شاخص برای خرده فروشان برای ارزیابی کمیت و کیفیت محصول، مانند تازگی یا پر بودن، عمل می کند.

از سوی دیگر، ظروف یکبار مصرف شیوه های خرید مصرف کنندگان را نیز شکل می دهد.